Cebula

Jest obecna w naszej kuchni, stosujemy ją do wielu potraw, bo znacznie poprawia ich smak, ale działa również leczniczo

Roślina dwuletnia, a nawet bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Ojczyzną cebuli była Azja Środkowa i północno-zachodnie Indie. Na Wschodzie i krajach śródziemnomorskich uprawiano cebulę od najdawniejszych czasów. Egipcjanie używali ją jako pożywienia dla niewolników wznoszących gigantyczne grobowce faraonów, zapobiegała w szerzeniu się chorób epidemiologicznych. Obecnie uprawia się różne odmiany cebuli prawie we wszystkich częściach świata, Polska zajmuje wysokie miejsce na świecie w uprawie i eksporcie cebuli. Cebula należy do najbardziej rozpowszechnionych i lubianych roślin warzywnych i przyprawowych na świecie, znajduje również zastosowanie jako roślina lecznicza. Surowcem zielarskim jest świeża cebula, zbiera się wyłącznie zdrowe i dojrzałe cebule. Po odcięciu szczypioru pakuje się je do worków jutowych lub rozpościera cienką warstwą na ramach i przechowuje w temperaturze od 3 do 5 stopni C i wilgotności względnej powietrza 60%. Suszonych cebul używa się bardzo rzadko. Cebula ma ostry zapach oraz słodkawo-korzenny smak i drażni gruczoły łzowe. Substancje zawarte w cebuli są zbliżone do substancji czosnku. Cebula zawiera, oprócz dwuwodoroalliiny i organicznych związków siarki, glikozyty flawonowe, pektynę i glukokininy. Substancje te działają silnie bakteriobójczo, sprzyjają tworzeniu się i wydalaniu żółci, obniżają ciśnienie krwi i wywierają korzystny wpływ na działalność przewodu pokarmowego. Cebulę podaje się wewnętrznie w różnych formach podobnie jak czosnek. Używa się jej jako środka wzmacniającego trawienie i pobudzającego apetyt, w celu obniżenia poziomu cukru we krwi, i jako środka wykrztuśnego. W pewnych wypadkach cebula daje pozytywne wyniki jako środek przeciw robakom. W medycynie ludowej stosuje się cebulę zewnętrznie przeciw owrzodzeniom, sok z cebuli wpuszczony do nosa hamuje katar. Liczne łuski okrywające cebulę ("koszule"), zależnie od ilości, zapowiadały według ludowych wierzeń bardziej lub mniej ostrą zimę. Łupiny cebuli to także doskonały barwnik np. do wielkanocnych jaj. Wartość kaloryczna cebuli jest mała (10 dag cebuli surowej = 50 kalorii), natomiast zawiera ona cenny zespół witamin A,B,C i bogaty asortyment soli mineralnych. Zawartość krzemu i wapnia koniecznego do budowy i wzmocnienia kości sprawia, że cebula jest wskazana jako pożywienie dla młodzieży i starców. Dzięki siarce, potasowi i jodowi cebula ma właściwości antytoksyczne i antyinfekcyjne. Także działania moczopędne zostały potwierdzone badaniami. Zaleca się spożywanie cebuli chorym na marskość wątroby oraz ludziom otyłym. Jeśli chodzi o kulinaria to cebula nie należy do jarzyn łatwostrawnych, ta najsmaczniejsza smażona - najdłużej zalega w żołądku!. Najzdrowsza i najlepiej tolerowana przez organizm człowieka jest cebula surowa, dokładnie przeżuta. Nie zaleca się do surówek z dodatkiem cebuli dodawać octu, ponieważ kwas octowy utrudnia jej trawienie. Dla niektórych podobnie jak czosnek, cebula wydziela ostry i drażniący zapach, ale jej wartości odżywcze sprawiają, że jest jedną z najcenniejszych i niezastąpionych jarzyn w polskiej kuchni!